Fijn dat ik je heb kunnen helpen bij je keuze, voor welke variant van Wolfsblut heb je gekozen en hoe bevalt het? Ik heb voor de drie varianten gekozen die ik het beste vond qua prijs/kwaliteit, maar ik wil best wat meer varianten analyseren. Heb je bepaalde varianten waar je ook in geinteresseerd bent? 

Heb nu Range Lamb, omdat hij hiervoor op biofood lam en rijst zat bij vorige eigenaar (hij is nu anderhalf jaar oud, wegens allergie bij gezin moest hij weg) Mijn hondje is trouwens een engelse bulldog. Biofood had hij heel veel ontlasting, en had begrepen dat hij niet tegen kip kon, en in biofood zit kip?? Ben me goed gaan verdiepen en dankzij jou site op Wolfsblut gekomen. Hij doet het geweldig op Range lamb en vind het heerlijk. Toch heb ik voor hierna green valley en wild pacific besteld om uit te proberen. (omdat deze volgens mij toch meer vlees percentage bevatten) Graag zou ik dus meer willen weten over dark forest, wild duck, cold river, en alaska salmon. Kan er niet echt uitkomen hoeveel & vlees hier inzit. Maar tot nu toe ben ik super tevreden over dit merk, hij glanst al veel meer, en hij vind het heerlijk en laat geen windjes meer, goede ontlasting en veel minder.

Het kan toch geen kwaad als je om de 15 kilo van smaak veranderd van wolfslbut of raad jij dat niet aan?

Alvast bedankt voor je antwoord!

Ik kan wel even een overzichtje maken van hoeveel eiwit uit vlees deze varianten bevatten. Het is een schatting, Wolfsblut heeft nog nooit antwoord gegeven helaas op vragen hierover. Maar met het eiwitgehalte en de ingredienten is een vrij goede schatting te maken.

Je kunt zien dat de varianten die in het overzicht staan minder koolhydraten bevatten (dat is dus graan of aardappel) en over het algemeen meer dierlijk eiwit (dus meer vlees). Ook bevatten die meer (dierlijk) vet, wat ik ook een belangrijk ingredient vind.

Nee, het kan geen kwaad als je om de 15 kg van smaak verandert. Als je hond tenminste geen last heeft van de overstap. Veel voedingsadviseurs raden zelfs aan om van smaak te veranderen, om zo de kans op een allergische reactie te verkleinen. 

Bedankt voor de uitleg, heb ik echt wat aan! Wil inderdaad dus na elke zak gaan veranderen omdat hij geen problemen heeft met het wisselen.

Maar als ik het dan goed begrijp zijn de varianten blue montain, wild pacific en Green Valley de varianten met de meeste vleespercentage, en eigenlijk de 'beste' varianten van de 9 smaken. Of moet ik dat dan weer niet zo zien?

Jammer dat dit merk niet zo bekend is in Nederland. Mijn hondje is ook gevoelig voor kip en in de varianten van ACANA en Orijen zit ook vaak kip in en bij dit merk niet!

Alvast bedankt voor je antwoord, en nogmaals bedankt voor al je info, mijn ogen zijn qua hondenbrokken open gegaan.

dit kreeg ik als reactie op een mail van wolfsblut

Für Welpen und Junghunde empfehlen wir unsere Klassiker-Sorten von Wolfsblut: Blue Mountain, Green Valley und Wild Pacific. Diese sind für alle Altersklassen geeignet, sind getreidefrei und haben den höchsten Fleischanteil.

Auch unsere Sorten Range Lamb und Alaska Salmon, mit Vollkornreis, sind für Welpen und Junghunde gut geeignet.

Kijk eens op de site van Wolfsblut!

Mijn hond, een groenendaeler van bijna 9 maanden krijgt nu Blue Mountain, hiervoor Range Lamb. Dit heb ik uit laten testen door Stella de Vries en voor haar kwamen de Blue Mountain en Wild Pacific er als super uit. De green Valley had ik niet om te testen. Had ook nog de Wide Plain, die kwam voor haar als redelijk en de Wild Duck en Dark forest als een stuk minder. Komt waarschijnlijk ook omdat ze nog jong is. Dus wel grappig dat 2 van de 3 soorten die geadviseerd werden ook als super getest werden. Mijn hond krijgt ook DARF actief 3 dagen en 4 dagen brokken.

Ja, kort gezegd vind ik inderdaad de varianten met het hoogste vleespercentage de 'beste' varianten. Het enige waar ik mijn twijfels over heb is het hoge calciumgehalte in Green Valley. Er worden verschillende dingen gezegd over zo'n hoog calciumpercentage, de ene arts/voedingsdeskundige zegt dat het vooral belangrijk is dat de calcium/fosfor-verhouding goed is en de andere voedingsdeskundige zegt weer dat een hoog calciumpercentage kan leiden tot tekorten van andere minderalen doordat calcium zich bindt aan andere mineralen in het bloed, waardoor deze mineralen niet meer beschikbaar zijn voor het lichaam. Ik ga dit nog eens verder uitzoeken, maar zolang je afwisselt zou ik me hier geen zorgen over maken.

Volgens de richtlijnen van de Fediaf is de maximale aanbevolen hoeveelheid calcium in een brok voor pups 1.6% (early growth) en 1.8% (late growth) De calciumpercentages van Wolfsblut zijn:

Blue Mountain 2.4%

Green Valley 2.51%

Wild Pacific 1.6%

Alaska Salmon 1.1%

Range Lamb 1.6%

Ik vind de bovenste twee varianten dus niet geschikt voor pups, door het calciumgehalte. Maar ik denk dat de eventuele negatieve effecten minder kans maken doordat je ook Darf voert.

Meer info over calcium in brok en pups vind je in het artikel: Het eeuwige calciumvraagstuk, door Ian Billinghurst op Barfplaats

Meer info over de Fediaf-richtlijnen vind je in het nieuwsbericht Nieuwe Fediaf-voedingsrichtlijnen

Dank je voor de toelichting. (geb. 14-06-2011) Vanaf pup 7,5 week kreeg ze Prins super, Calcium 1,4%. En kreeg ze 1x per week energique pup. Sinds eind november (dankzij info van collega over versvlees) overgegaan op 3 dagen per week DARF eko en sinds een aantal weken 3 dagen DARF actief. Vanaf 25 jan Wolfsblut Range Lamb ipv Prins Super, sinds 23 feb overgestapt op Wolfsblut Blue Mountain.
Ik ga het eens mailen naar de fabrikant over het calciumgehalte. Zal ik alleen moeten vragen of mijn man wil vertalen. Of ben jij goed in duits dat hij het kan mailen naar de fabrikant en dat je het antwoord hier op de site zet?

Bedankt voor het antwoorden! Ik hou het inderdaad dan bij Wolfsblut Wild Pacific, Wolfsblut Blue Mountain, en Wolfsblut Green Valley. Wissel elke keer af! Ga zo door met je site, mijn complimenten! Hopelijk komen veel mensen deze site tegen zodat ze een veel betere brok kunnen aanschaffen! Veel mensen weten gewoon niet dat de bekendere merken brok (vooral verkrijgbaar bij dierenwinkels/ en artsen zoveel graan bevatten)

Ik denk dat ik goed genoeg in Duits ben voor het vertalen van het antwoord van de fabrikant. Door deze site en de Duitse voermerken heb ik ondertussen wel wat Duits (jargon) geleerd Ik zet het antwoord graag op de site. Volgens mij heb ik eens op een Duits forum gelezen dat iemand met dezelfde kwestie had gemaild en dat de fabrikant had gezegd dat deze hoeveelheid calcium geen kwaad kan. Maar voor pups is het natuurlijk wel anders, noem anders de Fediaf-richtlijnen erbij. Ik hoor het wel!

De reactie van Wolfsblut op mijn tekst hierboven is de volgende:

(vertaald en lichtelijk ingekort)

Op dit moment circuleren helaas veel verschillende meningen over het onderwerp calcium op het internet. Ze hebben meestal geen wetenschappelijke achtergrond of zijn niet gebaseerd op het eetgedrag van wilde honden of wolven. Helaas is het tegenwoordig ook bij dierenartsen zo dat ze 'ongeteste' verklaringen van grote bedrijven overnemen. Studenten diergeneeskunde krijgen in hun studie slechts enkele uren les over het thema Voeding van de huishond.

Onder reeele natuurlijke omstandigheden is er geen garantie voor een consistente levering van alle voedingsstoffen. tot voeding van de wolf en wilde hond behoren alle soorten prooidieren en ook vruchten en grassen. Kleinere prooidieren worden in z'n geheel gegeten. In dierentuinen, waar men geen rekening hoeft te houden met marktbeleid-kwesties, worden hondachtigen uitsluitend met vlees gevoerd: hele ratten en andere kleine knaagdieren.

Kijken we nu naar het calciumgehalte zoals die in de natuur voorkomt, dan worden ook hier vaak door 'vakmensen' enige getallen door elkaar gehaald. In principe is het verschil tussen vers vlees (of prooidier) en gedroogd vlees dat vers vlees een vochtgehalte heeft van ongeveer 75%-80%. Gedroogde producten hebben na verwerking nog maar 0%-10% vocht. Dat betekent een lagere waarde in verse producten en een hogere waarde in gedroogde producten (van andere voedingsstoffen dus). Hier enkele voorbeelden:|

Gedroogd konijn: 5.7% calcium

Dit is slechts een kleine greep van voorbeelden, die duidelijk maakt dat een calciumgehalte van 2.4% geenzins schadelijk is. Een pup heeft genoeg calcium nodig om te groeien. Koolhydraten heeft een hond niet nodig. De meeste commerciele voeders bevatten veel graan (tussen 60%-80%) en het calciumgehalte van graan ligt op 0.5%. Om een calciumgehalte te hebben die hoog genoeg is, moeten de meeste fabrikanten calcium in chemische vorm toevoegen. Hierbij kunnen gezondheidsproblemen niet uitgesloten worden. Niet alleen om deze reden wordt daarom een laag calciumgehalte gepropageert: vlees is duur en daarom voor veel fabrikanten niet betaalbaar.

Jammer dat ze niet ingaan op de voedingsrichtlijnen van Fediaf, die zullen er toch niet voor niets zijn. Zou de Fediaf ook 'niet eerlijk' zijn en beinvloed worden door de grote-fabrikanten-lobby die een laag calciumgehalte zou propageren? Ik denk het niet, maar misschien ben ik te naief.

Het verschil tussen verse prooidieren en gedroogde dieren (die dus een hoog percentage calcium bevatten) is natuurlijk groter dan slechts het verdwijnen van vocht. 

1.Calcium uit verhitte botten (dus uit gedroogde dieren), schijnen niet uitgescheiden te worden bij een overschot, in tegenstelling tot calcium uit rauwe botten. Dit wordt beschreven door Ian Billinghurst en kun je vinden in het eerder door mij genoemde artikel op Barfplaats. 

2. Van brokken moet er relatief meer gegeten worden, als je het vochtpercentage buiten beschouwing laat, dan van vers vlees. Hierdoor krijgt de hond dus veel meer calcium binnen. Een vergelijking voor een hond van 25 kg:

500 gram rauwe vleesvoeding met een calciumgehalte van 0.75% = 3,75 gram calcium

300 gram Green Valley met een calciumgehalte van 2,51% = 7.53 gram calcium

Ik heb nog even het boek Canine and Feline Nutrition (3rd ed. L.Case et al.) De informatie hierin is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, maar aangezien het gericht is op brokken, is het heel goed mogelijk dat dit wetenschappelijk onderzoek wel beinvloed is door de grote-commerciele-voerfabrikanten-lobby. Daarin staat onder andere het volgende:

Alhoewel calcium essentieel is voor normale botgroei en skeletontwikkeling, zijn er diverse gezondheidsrisico's geassocieerd met een overdaad aan calcium in het voer. Een van de meest gedocumenteerde risicofactoren is de relatie tussen calciuminname en afwijkingen in skeletgroei van grote en zeer grote hondenrassen. 

Pups kunnen, in tegenstelling tot volwassen honden, zichzelf niet beschermen tegen een overdaad aan calcium in het voer. In een onderzoek onder opgroeiende Deense Doggen die voer kregen met een te laag, een normaal en een te hoog calciumgehalte, bleek dat de opname van calcium bij een te laag calciumgehalte 90% was, bij een normaal calciumgehalte 45% was en bij een te hoog calciumgehalte ook 45% was. Een te hoog calciumgehalte wordt dus niet 'opgevangen' door minder van de calcium op te nemen in het lichaam.

Zo is er gekeken naar het effect van verhoogde calciumwaardes, waarbij de calcium/fosfor-ratio goed is (1.2:1.0). Dit onderzoek werd gehouden onder Deense Doggen-pups, die 18 maanden lang voer kregen met calciumgehaltes van 0.48%, 0.8% en 2.7%. Om ander factoren die effect hebben op botgroei uit te sluiten, had het voer een gereduceerde hoeveelheid calorieen, 26% eiwit en 14% vet. Ookal was de calcium/fosfor-verhouding in balans, had het verhoogde calciumgehalte een snel en direct effect op de hoeveelheid mineralen die opgeslagen werden in de botten. De hoeveelheid botmineralen en de botdichtheid hadden een relatie met het calciumgehalte: zes van de vijftien honden die voer met 2.7% calcium kregen, lieten tekenen zien van lamheid tijdens de eerste zes maanden van het onderzoek en drie van de honden lieten tekenen zien van HOD (hypertrophische osteodystrofie).

Ahoewel de onderzoeken met Deense Doggen consistent een schadelijke reactie op teveel calcium lieten zien, zijn er maar relatief weinig andere grote of zeer grote rassen bestudeerd en niet alle honden van grote rassen die verhoogde calciumgehaltes gevoerd kregen, ontwikkelden skelet-afwijkingen.

En nog een interessant artikel over calciumgehaltes en pups en het verschil in benodigde hoeveelheid beendermeel (gedroogde botten) en chemische vormen van calcium:  http://www.petngarden.com/dogs/dogs53.php

meende dat het calcium gehalte over 1 kilo ging en ik ga ervan uit dat je hond geen kilo brokken eet op een dag.
met vriendelijke groeten. sandy